Aan de grens

Een ninja met blauwe ogen en blauw haar reed langs de greng. Haar kille ogen keken strak om haar heen. Ze was een Defenderin dus reed ze hier ook erg vaak. Ze dacht even aan hun leider en grijnsde kort. Ze zou altijd aan zijn zij staan wat er ook gebeurt. Ze gaf haar paard een klopje op haar hals en snoof even. Ze rook iets maar het was nog té ver om ze weten of het een Hyvin of een Paha was. Ze stopte haar merrie en keek om haar heen. Ze voelde trillingen via haar merrie en wachtte af.

Naruto liep rustig richting het Paha gebied. Hij keek serieus en keek op bij het merken van een aanwezigheid van een persoon. Hij sprong in de boom en sprong via boom naar boom verder. Hij merkte dat er een Paha langs kwam. Hij slikte even en sprong verder. Ze zou hem ongetwijfeld opgemerkt kunnen hebben. Naruto sprong op het pad en rende verder.

Het meisje voelde de trillingen minder en haar paard begon te hinniken. Ze keek om haar heen en zag dan achter hun de jongen rennen. "Niet slim" zei ze met een valse grijns en had meteen door dat het een Hyvin was. Ze stuurde haar paard erachter en dreef aan. De merrie rende zo snel ze kon naast de jongen en rende voorbij. Céline stopte haar paard en sprong net voor de jongen.

Naruto had deze reactie verwacht en grinnikte. Hij keek op toen ze hem met het paard inhaalde en vlak voor hem sprong. Hij sprong omhoog en landde met een salto om over haar heen. Hij draaide zich om. "Hmmm...mooi trucje..." zei hij met een lach en maakte een zegel met zijn handen. "Shadow clone jutsu..." zei hij en er stonden ineens 10 naruto's meer. Hij grijnsde en de 11 naruto clone inclusief de echte splitste zich op en sprongen allemaal een andere kant op. Het was niet moeilijk om te zien welke een echte was en welke een neppe. De shadowclonen zouden toch verdwijnen als ze geraakt werden door een aanval.

Céline snoof en keek om. Ze zag de clonen en trok haar pistolen. Ze schoot op 5 clonen en trok dan haar zwaard. Ze draaide rond en sloeg de andere 10 clonen. Ze verdwenen en ze zag toen waar de echte jongen was. "Denk niet dat ik dom ben" siste ze en rende op hem af. Ze stopte voor hem en duwde hem tegen een boom waarna ze het zwaard tegen zijn buik zette. "Denk maar niet dat je zomaar in het Paha gebied komt" zei ze dreigend en keek hem kil aan.

Naruto keek even om en merkte dat de clonen een voor een werden neergehaald. Hij grijnsde en rende verder. Ineens werd hij tegen de boom geduwd. Hij grijnsde. "Kom niet alleen op conclusies..." zei hij kalm. In een explosie van witte rook verdween de laatste clone. "Dit is de plek..." zei hij en sprong vanuit de boom recht naar Céline. Hij trapte haar opzij met zijn voet. Hij lachtte even. "Mooi gedaan..." zei hij en grijnsde.

Céline stapte achteruit na de trap en snoof. Ze sprong omhoog en pakte zijn voet. Ze trok hem mee naar beneden en landde op haar voeten. Ze floot en haar merrie kwam aangelopen en ze stopte onder de boom. Als hij goed zou vallen viel hij op haar merrie en anders zou hij op de grond vallen.

Naruto keek op toen ineens zijn voet vast gegrepen werd. Hij merkte dat hij naar beneden geworpen werd. Hij wilde een paar zegels maken maar het was al te laat. Hij viel met een enorme klap op de grond. Hij lag voor een tijdje op de grond. Ze had wel een enorme kracht. Hij bewoog langzaam weer en stond schokkerig op. Hij grijnsde. Hij merkte een straaltje bloed dat langzaam langs zijn kin naar beneden stroomde. Hij veegde het weg. Hij grijnsde. "Ik geef nooit op. Dat is mijn weg van de ninja..." zei hij en hij maakte een zegel. Een kloon kwam. Deze handen schoten naar zijn rechter hand en langzaam kwam er een blauwe bol. Naruto grijnsde. "Rasengan..." zei hij en rende recht op Céline af. Hij grijnsde en bleef op haar af rennen.

Céline keek hem aan en grijnsde. "Leer eens vallen" zei ze met een grijns en keek rustig toe. Net toen hij bij haar was sprong ze in een boom en keek grijnzend naar beneden. Ze sprong op haar merrie en keek hem aan. Ze bleef rustig zitten en gaapte even verveeld. "Kan je nog wat beters?" vroeg ze droog en wachtte af.

Naruto grijnsde en keek strak naar Céline. "Hmm...je wilt deze Rasengan niet voelen..." zei hij grijnzend en rende op haar af. Hij keek haar strak aan. Hij duwde de bol tegen haar buik wat haar een eind verder zou moeten laten schieten. Ook zou ze van haar merrie af vliegen. Hij grijnsde en keek haar aan. "Ik kan meer dan je denkt...." zei hij kalm.

Céline schrok en vloog van haar merrie. Ze knalde tegen een boom en snoof. Ze stond op en trok haar beide pistolen. Ze liep op hem af en richtte op hem. Ze schoot met de ene als afleiding en schoot dan op hem. Ze trok dan haar zwaard en wachtte af op zijn reactie.

Naruto grijnsde en merkte op wat er gebeurde. "Hmm...je hebt doorzettingsvermogen..." zei hij vastberaden. Hij merkte dat ze pistolen pakte. Het schot dat ze loste ging mis. Hij lachtte even. Ineens voelde hij een brandende pijn in zijn arm. Het was blijkbaar een afleiding want het tweede schot was vlak langs zijn arm gegaan en had een brandwond achter gelaten. Hij beet zijn kaken op elkaar en kneep zijn vuisten samen. "Ik kom niet voor jou of iets verkeerds aan te richten..." zei hij met lage stem. Hij keek haar aan en had zijn kaken nog steeds haar aan. Hij was nu woedend. Het zwaard deerde hem niet.

Céline grijnsde vals en liep naar hem toe. "Nou als je naar het kasteel moet moet je eerst langs mij, zomaar kom je niet over de grens" siste ze dreigend naar hem. Ze keek even naar haar paard en dan naar hem. Ze grijnsde even en stak haar zwaard weg. Ze verwachtte neit snel een aanval van hem.

Naruto keek naar Céline. "Of ik ontwijk je..." mompelde hij en grijnsde. Hij pakte twee kunai en bond er twee papiertjes om. Deze waren explosieve zegels. Hij wierp ze bij haar in de grond. Het vatte vlam en ontplofte. Dit zorgde voor een hoop aarde en stof dat omhoog sprong. Naruto draaide zich om en rende richting het kasteel. "Shadow clone jutsu..." mompelde hij. Hij sprong meerdere kanten in en grijnsde. Hij keek nog even om maar rende daarna verder. "Als je me wil. Kom me maar halen..." zei hij.

Céline schrok en stapte achteruit. Ze hoestte even door het stof en keek rond. Hij zag hem al ver weg en snoof. "Ik krijg je nog wel maar niet vandaag" riep ze hem na en liep naar haar paard. Ze steeg op en keek hem nog even na. Daarna reed ze zelf weg.

Naruto merkte dat ze het op gaf en grinnikte. "Je zult me niet te pakken krijgen..." zei hij. Het deerde hem niet wat ze deed. Hij rende verder en keek naar het kasteel dat langzaam dichterbij kwam. Hij liet de klonen verdwijnen en rende verder.